Part time iş arayanlar ‘babalık’ tam size göre!!!

Bir çok arkadaşımdan duyuyorum. ‘Nasıl vakit buluyorsun sunu yapmaya bunu yapmaya??‘ Eski sosyalliğimi sürdürme çabam takdirle karşılanınca mutlu oluyorum tabi. Halbuki bana da öyle geliyor ki hiç bir şeye zaman ayıramıyorum, hiç bir şeye yetişemiyorum 🙂 Planladığım işler için telefonda bir not programı bile tutuyorum. Gün sonunda koca eve gelince soruyor, ‘sunu hallettin mi?’ –yok diyorum, onu hallettin mi? – ı ıhh diyorum :)) Sonra bütün gün yaptıklarım sanki çöp… Neyse ki anlayışlı kocanın hali bir başka, ‘tamam diyor ben hallederim‘

Zaman yönetimi profosyonel iş hayatında da çok sevdiğim ve önem verdiğim bir şey. Planlama yapmak mesela, bayılırım. Haftalık programım olsun, renkli kalemlerimle boyayarak, önemli şeylerin altını çizerek ”özene bözene” diye tabir ettiğimiz şekilde yaparım. Anne olunca ilk 1 yıl! gerçekten farklı, hayatına katılan tüm yeniliklerle eski sen olarak uğraşmaya çalışıyorsun, adapte olamıyorsun bazen.

Yazarak günü planlamak;

Yazın çizin, programı o gün tutturamadınız mı? Hemen listeyi gözden geçirin, hangi araya sıkıştırabilirdiniz o eksik kalan şeyi?? İşte böyle böyle şimdilerde bizim evdeki business plan rayına girmiş durumda… Biraz zaman alıyor ama oluyor. Her annenin dediği gibi ‘ilk 1 yıl (bence bu yüzden) zor‘  Normal hayatında ’emzirme ‘ diye bir rutini olmayan kadın kişi, 3 saatte bir emzirmeye başlayınca dağılma da bu noktada patlak veriyor. Emzirmeyende de durumun farklı olmadığını belirtelim. Sorarım kurumsal hayatın minnoş süslü bekarlarına; 3 saatte bir çiş- kaka temizliği yaptınız mı hiç? hade bakalım, yap günlük planını ona göre 😉

• Part time değil tam zamanlı bir iş : Annelik

Tam zamanlı derken 24 saati kastediyorum. Ama ben bu annelik mesleğinde yeniyim! Tabi bunca yıllık iş tecrübeni orda kullan diyosun da o öyle olmuyor. Sektörler farklı . Aynı tecrubeyi biriktirmek zaman alacak belli.. ee anne dediğin öyle 5 dakikada oluyor da içinin dolması yıllar alıyor. Neyseki erken anladık. Hemen aksiyon aldık 🙂

1. Mesela sabah kalktın, altını değiştir, kahvaltısını ver, oyna, hoop öğlen oldu, ne yiyecek bu çocuk hazırlamadık??
2. Dışarı çıkarken çanta hazırlamak da ayrı bir uzmanlık alanı: alt değiştirme örtüsü, bez, biberon, emzik, öğlen yemeği, yoğurt, meyve, yedek kıyafetler! hersey tamam. Sonra öğlen saati yemeğini yedirecekken bir bakmışsın kaşık yok 😦

Şimdi Nefes 1 yaşını doldurdu, eee doğum günü partisi filan herşey onun için sanıyor herkes. Oysa ben bugün annelik mesleğindeki 1. yılımı kutluyorum. En büyük ödülü de evimizin CEO’sundan alıyorum Kocadan harikulade biiiirr ÖPÜÜCÜKKK!! Evet o CEO çünkü patron hala benim. ho hoo hooo 🙂 ( Yazarımız burda doğumdan kalan göbeğini kaşıyarak bir noel baba gevrekliğindeki kahkahası ile züğürt tesellisi yaşamakta, bırakın azcık mutlu olsun)

• Part time bir iş : Babalık

Neden mi? Çünkü onun görevi anne dediğin kişinin yokluğunda başlıyor . ‘Onaaat ben mutfaktayken Nefes’e bakar mısın hayatııımm?’ gibi.

Tabi burda babaların hakkını yemek küçümsemek diil bahsettiğim, ama bizde beynin işlemcisinin bir kısmı hep bebeyle meşgulken, onlarda durum böyle diil 🙂 Sen bebeği ona teslim edince görevi başlıyor. Sonra işin bitince paketi hasarsızca(inşallah) teslim alıyorsun. Ama arada bebe hep kafanda bi yerde.. Sonra göreve kaldığın yerden devam… İşte ondan yemeğin altını yakıyoruz bazen, ütü ondan fişte unutuluyo kimi zaman, ve o anahtar o sebeple kapının üstünde kalıyor 🙂 ( Bakınız yazarın ikinci züğürt tesellisi )

Örnek vaka incelemesi:

Geçenlerde Nefes’i annemlerde bırakıp eve geldik. Bende enteresan bir çocuk neşesi. Yataga yattım uyuyamıyorum ama mutluluktan ! hani sanırsın yarın 23 Nisan, benim de yaş 8 bilemedin 10! Koca bendeki bu anlamsız neşeyi anlamış olacak soruyor .

-Noldu Nefes yok diye pek bi mutlusun sanki???

-Yok caanım, şimdiden özledim minnoşumu da…

-…???

-Yani yan odada kulağım olmadan uyuyacak olmak, böle ne biliim heyecan verici.

-Nasıl yani??? Yatınca böle uyumuyo musun ki her gece? ( Kendisi ‘fosur fosur’ diye tabir edilen uyku çeşidiyle her gece uyuduğundan beni anlamakta zorlanıyor)

-Yooo, içerden gelecek ‘hık, mık, agu, nnnn, hıııııı, hmmm haammm hmmm gibi her türlü mırıltıya uyanıp, gerisi gelecek mi endişesiyle uykuya geri dönebilmek veya hiç ses gelmediyse bu sefer 5 saat sonra onun için uyanıp gidip nefes alıyor mu diye kontrol etmek filan yok bu gece 🙂 Hani yıllık izinde sen iş düşünmeden uyumak ne güüzeeel demiştin ya bir keresinde.

-ooofff harbi yaa ne güzeldi!…… oha öyle mi hissediyosun cidden???

-Evettt, hadi ben uyudum görcek rüyalarrım varr daha 😉 ( rüyadan kastımız yarın yapılacakların planı aslında 🙂

Ve anne dediğin  bir yıldır özlediği o uykuya part time çalışanımızın göğsünde huzurla dalar…

Düzeltme:  Böyle yazınca sanki kocamın hakkını yedim gibi geldi. Doğum sonrası kilolarına hak yemekten alacağım kiloları da eklemek istemediğimden hemen söylemeliyim ki; yardım çığlığımla o fosur fosur uykusundan anında uyanıp, biberonu istenilen sıcaklığa  getirerek sütü hazırlamada dünya rekorunu elinde tutar bence kocaların içinde!! Eli öpülesi, ayakları yıkanası canım kocam! ( oh gitti 250 gr yağ basenlerden 🙂